Diagnoza i terapia neurologopedyczna obejmuje:

• zaburzenia komunikacji o typie afazji u dzieci i dorosłych
• zaburzenia dyzartryczne u dzieci i dorosłych
• opóźniony rozwój mowy lub zaburzenia komunikacji u dzieci związane z uszkodzeniem układu nerwowego
• jąkanie

Terapii neurologopedycznej wymagają osoby z uszkodzeniami lub niedorozwojem układu nerwowego. Najczęstszymi przyczynami zaburzeń komunikacji w tej grupie są udary mózgu, usunięcia guzów, zaklipsowanie tętniaków oraz wypadki. Wśród dzieci najczęstsze są uszkodzenia okołoporodowe oraz wady wrodzone. W wypadku tego typu terapii najistotniejsze jest, by rozpoczęta była jak najwcześniej od momentu wykrycia uszkodzenia i by prowadził ją doświadczony terapeuta.

Diagnoza neurologopedyczna trwa od 40 do 120 minut i w uzasadnionych przypadkach jest rozłożona na dwa spotkania. Wykonuje się ją w oparciu o specjalistyczne testy, dostosowane do zdiagnozowanych zaburzeń organicznych. Bardzo istotne jest, by na takie spotkanie dostarczyć dokumentację medyczną, zawierającą wyniki badań oraz opinie specjalistów, a także historię dotychczasowego leczenia (zwłaszcza neurologopedycznego czy neuropsychologicznego).

Terapia neurologopedyczna trwa zwykle około 60 minut z omówieniem zajęć. Odbywa się od jednego do pięciu razy w tygodniu. Na życzenie klienta lub gdy wymaga tego sytuacja (pacjent leżący lub niewychodzący z domu) zajęcia odbywają się w domu pacjenta. Cena jest ustalana indywidualnie.